Het begin van 2006 was maar koud en sneeuwachtig. Aardigheid
zat er niet aan om in de tuin te komen. Maar op 14 januari zag ik dat ze enige
houtsnippers hadden gedeponeerd dus die maar een beetje aan het verspreiden
geweest. Dit zal de aanstaande zomer het onkruid tegen houden op de paden. Ik
strooi dit dus niet op de paden langs, en tussen de dahlia's, dit veroorzaakt
schimmels aan de planten. Onderstaand een indruk van de werkzaamheden van
vandaag. U ziet de zon scheen volop en de temperatuur was 8 graden C. Op de
foto kunt u wel de laagstaande zon opmerken middels de schaduw op de rechter
foto
Het bewaren in de winter.
Als de knollen in het najaar zijn gerooid dan dienen ze
vorstvrij te worden opgeslagen. Naast vorstvrij dienen ze ook droog en tochtvrij
te worden opgeslagen. Vorstvrij mag duidelijk zijn. Een dahlia zit vol met vocht
en als dat bevriest dan kun je de knol gewoon weggooien. Het droog bewaren dient
u niet al te letterlijk op te vatten. Te droog laat duidelijk zijn sporen na op
de knol en te vochtig ook. Te vochtig geeft schimmels op de knollen en dit kan
in houden dat ze alsnog gaan rotten. Op de foto ziet u een verschil tussen een
knol bewaard onder goede klimatologische omstandigheden (maximale warmte en
koude tussen de 6 - 8 graden Celsius) en een knol welke ik bewaarde in de garage
welke gebouwd is aan mijn huis en dit is dus te warm. Klik eens op de foto voor een vergroting, dan ziet u dat de rechter
knol al een heel eind is verdroogt. Het is nu nog maar eind januari, kunt u
nagaan hoe deze er eind maart uit ziet vlak voor het poten. Gooit u overigens
zulke knollen niet zomaar weg, zet ze een nacht voor het planten in een emmer
lauw water en ze zuigen zich een heel eind vol.
Inmiddels is er ook een boek uit over het kweken van dahlia's. Hierin staan een
250 soorten dahlia's beschreven. Als u op cover van het boek klikt dan krijgt u contact
middels een link naar de uitgever. Daar staan zowel de e-mailadressen als de
telefoonnummers. Als u het boek ook zou willen bestellen vergeet dan dit niet te
vermelden: ISBN nummer (9058974014). Dat is wel zo handig voor de uitgever. De
schrijfster is Hanneke van Dijk. Ik ben inmiddels ook aan het lezen geslagen en
er staat best nuttige informatie in voor de beginnende en ervaren dahliakweker.
Het stekken
Eind januari worden bij mij de knollen naar
boven gebracht. Met boven bedoel ik, boven in de woning. We hebben daar een
slaapruimte van 8 bij 3 meter. De knollen gaan daar allemaal in bakken van een meter bij een meter. Ik
leg er een laagje grond in. De hoeveelheid grond bedraagt 45 liter en kunt u dus
zelf de hoogte uitrekenen. Ik maak een kuiltje en druk de knol daar in en bedek
hem daarna weer met wat grond. Ik hou de kraag van de knol vrij van grond want
anders krijg je witte poten aan de stekken. Bij wijze van proef heb ik ook eens
een keer wat anders geprobeerd. Ik heb in de bak op de rechter foto eerst een
halve zak grond gegooid en toen de knollen er in gezet. Ik kan daar wel wat meer
knollen kwijt dan in de linker bak welke ik op de oude en eerder
omschreven manier vulde. Ik heb ze echt heel stevig aangedrukt. Niet de diepte
in maar tegen elkaar. Ik drukte ze zo hard vast dat het gewoon kraakte. Na
afloop heb ik voorzichtig op de plaatsen waar dit nog mogelijk was nog wat grond
tussen gestrooid. (later hoorde ik dat je de gaten ook af kunt strooien met
metselzand. Bij het water geven zal de grond er wel wat vaster tussen
komen te zitten. Het lijkt mij aardig voor u om dit eens te volgen. Klik eens op
de foto's voor een vergroting, zo kunt u het wat beter waarnemen. (27-05-2006:
de laatste bleek toch de beste te zijn omdat ik wat meer knollen per m2 kwijt
kon).
De knollen staan nu klaar in de bakken, ze kunnen aan de temperatuur wennen
en deze zal langzaam opgevoerd worden naar 20 graden Celsius. Het zal dan
ongeveer 1/2 februari zijn alvorens ik dat heb bereikt. Dan pas begint ook het
water geven en kan het uitlopen van de knollen beginnen.
In tegenstelling tot andere jaren heb ik dit jaar wit folie op de grond gelegd
van de stekruimte. Waarom, zult u zich afvragen. Wel nu, dit is speciaal folie uit de
substraatteelt voor de komkommerteelt. Dit is wit en reflecterend en bezorgt meer licht in
de stekruimte. En hoe meer licht in de ruimte hoe beter de stekken groeien. Dat
is ook de doelstelling
in de substraatteelt. Ik ben er van overtuigd dat ik een meer opbrengst hier
door heb van het aantal stekken en boven dien minder uitvallers en steviger
stekken. Hoe het stekken in zijn werk gaat ziet u verder op deze pagina. Vandaag
1 maart. Mijn fans mailen me al waar of de informatie blijft. Even heb ik u wat
weinig informatie gegeven. Dus ben ik vandaag maar
eens achter de computer gekropen om u weer eens wat te vertellen. Het vermoeden,
wat ik hiervoor al schreef een maand geleden, is juist geweest. De stekken
groeien heel goed en het is lekker licht in het stekgedeelte doordat ik wit folie op
de vloer heb gelegd. Eigenlijk kan ik zeggen dat ik na 14 dagen wel kan stellen
dat het stekken beter gaat dan ooit tevoren. Mooie stevige stekken heb ik dit
jaar. Bovendien heel weinig uitval. Op dit moment denk ik dat ik ongeveer een
300 stekken zit. Ik heb nog 6 weken te gaan en in die tijd moeten er nog een
1200 gestekt worden. Half april ben ik dan klaar. De eerste laat ik dan buiten
afharden en de laatste, vanaf 1/2 april, krijgen nog even de tijd om wortel te
schieten en gaan ze net als de anderen, begin mei mee naar buiten waar ze dan,
nog niet afgehard, de grond in gaan. Hieronder een indruk van het stekken per begin
maart.
U kunt het hier zien. Mooie stevige stekken. Waarschijnlijk omdat ik ook de
temperatuur niet zo hoog heb staan als andere jaren: 16 graden C.
Even verderop op de pagina heb ik wat plaatjes gezet om u een
indruk te geven hoe het er op een professionele stekkerij aan toe gaat. De
onderstaande foto's geven weer hoe ik het doe op mijn hobbymatige manier.
Hier ziet u de stekken, op de kist (als tafel dienende) liggen, de eerste zijblaadjes zijn eraf
gehaald. Hiermee voorkomt u het rotten van de onderste blaadjes. Doe het
weghalen wel heel erg voorzichtig en beschadig zo weinig mogelijk want dit heeft
ook weer een negatieve invloed. Daarna iets stekpoeder toevoegen, dat
ziet u op de linkerfoto bij de stek die ik in mijn hand heb. Het bakje met
stekgrond staat al klaar met 3 (poot)gaatjes erin. Op de rechterfoto ziet u dat de 3
stekken geplant zijn en uiterst rechts op de foto ziet u nog net dat ze flink
aangegoten worden. Op de linkerfoto kunt u nog een keer klikken dan kunt u nog
wat details waarnemen. Al eerder vertelde ik eens dat men in de professioneel stekkerijen de eerste stekken
weggooit. Ik doe het ook in principe. Maar voor ik
ze weg gooi plant ik ze altijd even om te kijken wanneer ze echt goed aanslaan.
Alleen dit jaar doen ze het al vanaf het begin heel goed en groeiden ze meteen
door. Dit zou de invloed van het (extra) licht kunnen zijn. De professionele
kwekers laten de knollen uit lopen in een aparte ruimte bij een, langzaam
opgevoerde, temperatuur van 20 graden Celsius. Na het stekken laten ze de
stekken doorgroeien in een ruimte die soms meer dan 10 graden lager ligt. In die
ruimte is dan wel heel veel ligt aanwezig. Meestal doen ze dit in een kas die
vorstvrij gehouden wordt. Helaas bezit ik die rijkdom niet en moet ik mij
behelpen met 1 ruimte. Ik heb wel een kastje maar (nog) geen verwarming erin.
Wie weet wordt deze wens in de toekomst nog wel eens werkelijkheid. Maar terug
naar het afbreken van de stekken. Ik schreef al dat dit voorzichtig moet
gebeuren. Wist u als u 1 stek weg neemt dat er daar dan velen voor terug komen.
Kijk maar eens naar de foto's. Druk ook hier weer op de foto en ze worden (extra
groot) uitvergroot.
Op de linker foto zie u de wond. Deze zit op de plaats waar ik de eerste
stek heb weggehaald. Bij de pijl dus. Bij de tweede foto ziet u de jonge stekken
welke zich rond de wond hebben gevormd. Als de stekken groter zijn worden deze
ook weer afgebroken en ontstaan er weer wonden en................ inderdaad ja,
dan begint het verhaal weer opnieuw. Maar let op, als je afbreken niet goed doet
dan heb je maar een paar stekken per knol. Deze stekken zullen in sommige
gevallen niet voor vermeerdering vatbaar zijn. Dit is te ingewikkeld om dat hier
te behandelen. Dit vertel ik u nog wel eens als u op 1 van de open dagen komt.
Als u de stekken wel goed behandelt dan loopt u de kans dat u misschien wel meer
dan 50 stekken van een knol afhaald. In mijn geval zou dat dan een kleine 10.000
stekken opleveren. En beetje veel van het goede. Ik heb er zo'n 1200 nodig
verdeeld over ongeveer tegen de 200 soorten. Gemiddeld wil ik er 6 per soort
hebben behalve voor de wedstrijd dahlia's, daar heb ik er soms wel 10 of 15 van.
Momenteel heb ik er een daar ben ik maar met stekken gestopt nadat ik er 25
stuks had afgehaald.
In mijn eigen bewaarruimte staat de overschot
welke ik niet gebruik voor het stekken klaar
voor de uitplant of voor de verkoop. Soms komen er wel eens mensen die enkele
knollen willen kopen voor in de achtertuin. Niet zelden waren bij sommige mensen
de ogen groter dan de tuin. Vergeet niet dat ze als knol gauw een 50 cm uit
elkaar gezet moeten worden. Onderstaand een foto van de opslagruimte. U zit het
noppenfolie wat dient als afscheiding tussen de garage en de bewaarruimte. Door
het aanbrengen van de noppenfolie maak ik een soort wand, Deze isoleert het
bewaargedeelte van de rest van de garage, hierdoor hoef ik niet de gehele garage
te verwarmen. De
bewaarruimte wordt zoals eerder gemeld gehouden op 6-8 graden Celsius.
Links ziet u de opslagruimte, het is passen en meten om de ruimte zo effectief
mogelijk te gebruiken. Het noppenfolie wat u ziet is de wand tussen garage
en de bewaarruimte. Door deze wand hoef ik niet de gehele garage te
verwarmen. Rechterfoto; 12 maart 2006, stand van zaken v.w.bt de potdahlia's u
ziet ze staan er fris bij. Nog een paar weken en de eerste bloemen komen er in
en dan kunnen ze naar buiten. Klik op de foto.
Op 26 maart 2006 het mes er maar eens in gezet. U ziet dezelfde dahlia's welke
op het blauwe zeil staan. Nu heb ik ze gesnoeid en buiten gezet. Kunnen ze een
beetje harden zoals we dat hier zeggen. Bij sommige planten komt de donkere
kleur nu naar buiten. Immers meer dan de helft zou donkerbladig moeten zijn.
Niet alles zit mee.
De rechterfoto moet u eens vergroten door er op te klikken.
Hij is de bezitter van het Corine bacteriën volgens de een en volgens de
ander is het coryne bacterie. Maar ik denk dat dit u minder interesseert wat de
precieze naam is. Ik denk dat u veel liever wat u moet doen, wanneer u het
tegenkomt bij het stekken. Het best is gewoon de knol
verwijderen en afvoeren in de vuilniszak. De bacterie is besmettelijk. In
principe zijn de stekken ook besmet met het Corine bacterie
(corynebacterie). Je kunt dit er uitsnijden doch gezien
mijn grote voorraad aan planten heb ik de knol veiligheidshalve maar vervangen.
Een andere naam voor de corynebacterie is Rhodococcus
fascians.
Op de rechterfoto ziet u de situatie boven op de vliering. Er staan
momenteel weinig stekken op de randen van de bakken zoals u ziet. Deze zijn als
eerste serie naar beneden gegaan en staan in de serre vollop in het licht en
warmte en u ziet ze op linkerfoto. Over 3 weken gaat de volgende serie
naar beneden om even flink door te "trekken". daarna ga ik nog 2 weken
door met stekken plukken maar dat is alleen om wat reserve stekken te kweken om
de uitvallers in de tuin in te vullen. De vliering bij ons is een schitterende
ruimte om dahlia's voor te trekken en te stekken. Dit heb ik al eerder
beschreven. Nieuw is echter dat u een van de groeilampen ziet. Een paar weken
terug schreef ik nog dat de stek voortreffelijk verliep. Plotseling werd het een
stuk minder, de stekken kregen zwarte poten en ik kon geen oorzaak vinden. Maar
eens gebeld met een beroepscollegakweker en de situatie uitgelegd. Het antwoord
was simpel. Licht gebrek was het antwoord. Ik had het al eens eerder geschreven
dat een dahlia leeft van licht, lucht en water. Nou dat echte licht ontbrak door
het donkere weer van de laatste weken, ik spreek dan over begin maart. Sinds
vorige week, half maart, toen er weer veel meer zon kwam, gaat het weer een stuk
beter met de stek. De combinatie lampen en zon werkt voortreffelijk. Op de
linker foto ziet u trouwens een voormalig konijnenhok wat ik in het voorjaar
omtover tot een "Deense kar". Dit is een gewone bloemen transportwagen
zoals die ook is te bezichtigen bij uw plaatselijke bloemist. Als u op het
middelste fotootje klikt ziet u waar deze kar in de zomer dienst voor doet. U
ziet konijnen en dahlia's is een goede combinatie. In het voorjaar de
dahliastekken er in en na 1 mei dient het hok/kar als konijnenhok.
Op 30 maart kreeg ik contact met Jan Fokke uit Goes. Hij zit hier maar op een 10
km vandaan en kweekt ongeveer zo'n 160 dahliaplanten. Vanmiddag stuurde hij mij
nog een paar foto's en deze wil ik u niet onthouden. Zoals ik de foto's kan
beoordelen gaat het dahliakweken hem goed af. Mooie gezonde foto's. Aanstaande
zomer ga ik hem eens een bezoekje brengen en zal ik u verder verslag doen.
Jan zijn lapje grond in de Goese binnenstad en op de rechterfoto moet u een klik
geven en kunt u waar nemen dat hij ook nog kan bloemschikken. Jan heeft vroeger
in een clubje gezeten wat nog al eens in Goes met dahlia's exposeerde.
Helaas zijn er geen adressen meer van die mensen of nog erger, die mensen zijn er
niet meer. Als u, wanneer u dit leest toch, nog echte dahlialiefhebbers tegen komt
zou u mij dan die adressen eens willen mailen. Ook u, als u maar een paar
dahlia's hebt, mag uw adres doormailen. Misschien dat we dan nog eens oude
tijden kunnen laten herleven op Zuid Beveland. In de linker kolom staat hoe u
met mij in contact kunt komen.
Even tussendoor..... wist u dat er heuse dahliapostzegels zijn?
Als u er heeft ontvang ik ze graag net als andere souvenirs over dahlia's. De
door u gemaakte portokosten vergoedt ik u uiteraard. Van dahliakweker, Arie
Koot, kreeg ik het rechtse setje postzegels toegestuurd, mijn dank daarvoor
Arie.
Uiteraard heb ik het dahlia kweken mezelf niet allemaal aangeleerd. Ik heb
diverse keren wel eens bij professionele kwekers in de keuken gekeken. Wat je
dan ziet dan ben ik nog maar een prutser wat dat aangaat. Ik sprak een kweker die
meer dan 120 stekken van een knol afgehaald heeft. O ja, de eerste stekken gooit
u weg want die doen het toch niet, 60-70% daarvan gaat dood. Waarom dat zo is
dat weet ik
niet. Ook de profs hebben daar last van. Wel wat lagere percentages, maar daar
zijn het dan ook profs voor.
Hier ziet u de knollen ook een eindje boven de grond uitsteken, u ziet dan ook
duidelijk dat de stekken op de kraag groeien. De themperatuur is boven de 20
graden Celsius. En er is een goede luchtvochtigheid.
Na een week of 4 beginnen de eerste stekken "oogstrijp" te worden. Je
kunt ze, als je de techniek goed bezit van de knol afkraken. Bezit je die
techniek niet snij ze dan lichtjes af. Na dat ze zijn geoogst worden ze in een
mengsel gezet van 5 delen rivier zand en 1 deel potgrond.
Met een dag of 14 zijn ze aan het wortelen geslagen. Je kunt dan, mits zeer
voorzichtig, de stek omhoog tillen en zal de grond er waarschijnlijk niet
afvallen. Doe het maar liever niet want nog eens een week of 2 later zullen ze door
de pot heen aan het wortelen zijn. Zaak is wel om er op te letten dat ze niet te
ver wortelen want dan beschadig je de wortels weer bij het uitplanten omdat ze
door de pot heen wortelen.
Half april gaan bij mij de stekken naar buiten. Ik zet ze dan eerst op het terras achter in
onze tuin. Hier kunnen ze afharden. Als het dan nog eventueel zou gaan vriezen dan kan ik ze gemakkelijk
afdekken of nog beter 's nachts binnen zetten. Want de vorst er over is funest
(dat is bij Maxima weer anders) voor
het jonge grut. Dit in tegenstelling tot de in april geplante knollen die om die
tijd toch ook al boven staan. Ook zij kunnen bevriezen maar hebben als basis nog
de knol van waar uit weer jonge scheuten komen. Maar dit verhaal heb ik al
eerder omschreven op een van de andere bladzijden, zoek maar eens op de pagina
van de dahlia's van 2005.
In de tussentijd heb ik binnen ook niet stil gezeten. De eerste
dahlia stond op 8 april 2006 in bloei:
en heb ik op dezelfde dag gekeken hoe het met de wortelontwikkeling ging van de
stekken. Zoals u ziet zijn ze rijp om naar buiten te gaan alleen de natuur wil
nog niet zo. Om aan wat nieuwe soorten te komen dient u dahlia's te zaaien in
plaats van te stekken. U weet het van de eerder pagina's: als u stekt krijgt u
dezelfde terug, als u zaait krijgt u nieuwe soorten met heel andere
eigenschappen. Zo kan het gebeuren dat wanneer u 50 zaadjes hebt van 1 plant dat
u ook 50 verschillende types en planten heeft. Als u heel veel geluk hebt dan
houdt u daar 1 soort van over. Hier ziet u een voorbeeld hoe ik de planten zaai.
Na het zaaien gaat er een stukje plastic over, dat houdt het vocht een
beetje vast en in de kas daar is het lekker warm. Als ze boven komen zal ik de
foto's wat aanvullen. Klik op de foto dan kunt u de zaadjes zien liggen
Gezaaid op 11-04-2006
Op 14-04-2006 een telling uitgevoerd van de stekken. Op die dag had ik 1583
stekken. 1210 heb ik er zelf nodig en omdat ik er van sommige soorten nog een
paar tekort kom of de soort niet (meer) bezit krijg ik er nog een goeie honderd
via het ruilen binnen. Een 100tal van deze 1210 gaan in potten alsmede nog een
paar 100 zaailingen van vorig jaar. In totaal zullen er een 1200 in de tuin
komen te staan alsmede een paar honderd zaailingen die u eerder in de
kweekbakjes kon zien staan. Op 29-04-2006 heb ik er nog maar eens een foto van
gemaakt om u op de hoogte te houden van de ontwikkelingen van het vermeerdering gebied. Links ziet u de "grote"dahlia's en in het midden de
"snijdahlia's" en de perkdahlia's. U ziet dat de rechtse het veel beter
doen, dit komt omdat deze "open bloemen hebben en de linker hebben allemaal
gesloten bloemen. Hier zitten o.a. de bal en de bol dahlia's bij en de decoratieve. Dit zijn bijna allemaal soorten met een gesloten bloem. In eerste
instantie ik maar een 150 stekken. Toen de grond in de bakken maar eens goed nat
gemaakt en toen kwamen ze wel door. Op de rechtse foto ziet u de bakjes,
dat was de overschot nadat ik er een 220 had uitgeplant, met de restanten. Ik
denk dat ik al met al zo'n 450 zaailingen had. Overigens gebruik ik voor het
zaaien enkele gaasbakken. Op de bodem leg ik dan een krant. Hierdoor kan de grond er
niet uitlopen bij het water geven. Door de gaasbodem wordt de grond ook nooit te
nat mits je de bakken maar van de grond zet.
In de kas gaat alles gewoon zijn gangetje. Sinds 14 april is het stekken klaar
en staat alles in de kas. Normaal zet ik alles buiten om af te harden. Op 27 en
29 april gaven ze echter nog zulke lage temperaturen af dat ik ze maar in de
kas heb gehouden. Dat was maar goed ook want het dak van de garage zag op deze 2
dagen wit door de vorst. Echter vanaf 1 mei geven zulke dusdanige temperaturen
af dat ze naar buiten kunnen. Het duurt dan niet lang meer voordat ze geplant
gaan worden. De temperaturen die men voorspelt voor 3 en 4 mei zijn minima
vanaf 11 tot 12 graden en maximaal tot 22 á 24 graden. Bij die
temperatuurverschillen denk ik wel eens bij mij zelf het zou zo maar Nederland
kunnen zijn. Hier nog een indruk van uit de kas en een foto van een soortje wat
ik misschien nog wel eens door kan gaan houden.
Inmiddels gaat het leven gewoon door. Gelukkig maar! De laatste
tijd diverse vervelende dingen meegemaakt en dan schiet het dahliaverhaal er bij
in. Inmiddels is het land weer volop gefreesd. Ik denk niet dat u zit te wachten
op een foto van een kaal gefreesd stuk land, als u dat wilt zien dan kunt u ook
nog kijken op de pagina's van 2005. Begin mij was ik klaar met de stekken. 5 mei
zijn we het land ingereden en hebben we hier en daar nog wat knollen meegenomen
om af te geven en hebben we ook weer andere mee terug genomen. De foto's
hieromtrent kunt u deze zomer weer waarnemen. De zaailingen uit de bakjes zijn
inmiddels uitgeplant. Dat wil zeggen dat zijn er een 225. De rest nog een paar
100 gaan naar een collega van mij. Hij kan daar dan voor zijn familie bloemen
van snijden. Dat snijden gaat door tot in het najaar en dan kan hij de knollen
rooien en kan hij ze zelf houden of ook weer weggeven. Ik ga dan zo af en toe
even bij hem langs en als ik dan een leuke zie dan zet ik daar een stok met een
nummer bij en dan is voor hem het snijden afgelopen van die plant. Ik geef de
plant een nummer en maak er een foto van. Deze plant ga ik bij hem in het najaar
ophalen en daar ga ik stekken van trekken. Als ik dan geluk heb dan zitten daar
een paar leuke soorten bij die ik op de markt kan brengen nadat ze een naam
hebben gekregen. Hetzelfde gebeurt dan natuurlijk ook bij mijn eigen zaailingen.
Als u ook eens voor zo'n proeflapje in aanmerking wil komen mail dan gerust
even. Ik kom dan een keer bij u kijken om te zien hoe u met uw tuin omgaat. Het
moge duidelijk zijn dat u wel een echte tuinman of vrouw moet zijn. De voorkeur
gaat uit naar mensen op Zuid-Beveland. Dit ivm met de reistijd tijdens de
groeiperiode. Overigens voor dit jaar ben ik voorzien.
Het planten is gebeurd. Alles staat er in, het was een hele
droge periode. 30 keer heb ik water gebracht: 3 gieters per keer, dat is gauw
900 liter. Ik heb een vat van 1000 liter, helaas had ik dit te laat aangesloten
op de afwatering van het dak. Ik heb er een 30 liter uit kunnen halen en toen
was het leeg. Net als vorig jaar, ging het 1 dag na het planten volop regenen.
het hield niet op, in 1 week tijd 700 liter water in de bak. Was het tijdens het
planten nog ongeveer 25 graden, nu kwam de temperatuur tijdens de dag niet
hoger dan 17 á 18 graden. Er waren zelfs dagen bij dat het zelfs maar 12 graden
werd. Eén keer was het 's nacht maar 6 graden meer, dat is
niet al te groeizaam. Deze weersomstandigheden, waarbij het soms hard waaide
-windracht 7 tot 8- deed geen goed aan de planten. Gelukkig staan ze wat
beschut. Mijn schade viel mee maar keek ik in de boomgaarden dan zag ik bij de
perenbomen zwarte bladeren zitten, dit kan funest zijn voor de suikervorming en
de ontwikkeling van de vrucht. Volgens mij wordt het volgende week wel beter maar
eind volgende week zal het wel weer regenen. In dat weekend houdt ik mijn
verjaardag en het is al 28 van de 29 jaar zo dat, wanneer ik mijn verjaardag
vier, het altijd koud en nat is. Genoeg gemijmerd. De dahlia's zitten er in en
ze kunnen gaan groeien. De foto's geven het aan:
Deze foto's zijn genomen op 20 mei 2006. Hier het grote stuk dahliatuin met 1278 stuks. De rechtse foto is van 27 mei. Ziet het verschil van een
week in de planten? Ieder week wil ik een foto plaatsen van de situatie, kunt u
eens zien hoe hard ze groeien.
Deze linker foto is genomen op 03-06-2006 en de rechterfoto is genomen op
10-06-2006. De rechterfoto is weer eens een foto die u weer uit kunt vergroten.
Wel zo leuk dan kunt u de situatie ter plaatse goed inschatten. Als u toch
vergroot kijk dan rechts onder op de rechterfoto, dan kunt u zien dat de eerste
bloemknoppen zich laten zien. Nog een weekje en dan zijn de eerste bloemen
zichtbaar. Let ook eens op hoe mooi schoon het land erbij ligt. 1 uurtje in de
week schoffelen en je hebt een heleboel plezier. Meestal wied ik het onkruid
niet: ik wiedt voordat het onkruid er staat, dit scheelt een helboel werk.
Sommige mensen denken wel eens dat de dahlia's veel tijd in beslag nemen. Een
uurtje schoffelen in de week in de zomer, 2 á 3 uurtjes in de week met het
stekken en iedere dag een uur om bloemen te snijden. In deze gevallen moet je
wel even doorwerken en aangezien het voor mij een hobby is doe ik er wat langer
over en zo werkt het, althans voor mij, zeer ontspannend. Net in het najaar moet
je even een weekje aanpezen bij het rooien. Dat zit niet zo zeer in het rooiwerk
maar in het sorteren. Daarover later meer.
Links ziet u enkele rijen aardappelen daarnaast op dezelfde foto ziet u de
zaailingen, dit zijn plannen welke ik heb gewonnen uit zaad van vorig jaar. Wie
weet zit er een leuk soortje tussen waar ik verder mee kan. Op de rechter foto
de rest van mijn dahlia's welke ik op het grote stuk niet kwijt kon. Totaal heb
ik 1708 dahlia's staan waarvan 1480 allemaal erkende en geregistreerde soorten
zijn, 227 anderen dat zijn de zaailingen. Als het u interesseert kom dan deze
zomer een keer kijken. Meer info vindt u op de link van de
"opentuindagen". Met de aardappelen ben ik op 10 jni begonnen om te
rooien voor de verkoop. Op de
vrijgekomen grond zal ik nog een rij dahlia's planten welke ik was vergeten om
te planten. Dit wordt Diana's memorie. De rest van de vrijgekomen grond zal gaan dienen als looppad tussen de rijen dahlia's. Op deze
manier kunnen we wel spreken van intensieve hobbymatige grondbenutting.
Op 03-06 heb ik het wieden, schoffelen of hoe u dit ook noemt
afgerond. De lange regenperiode had ervoor gezorgd dat de grond goed was
dichtgeslagen. Bovendien groeide het onkruid behoorlijk hard. Na het schoffelen
zag de tuin er weer keurig netjes uit.
Op 06-06-06 -de dag van de duivel zegt men- liep ik, en dat bemerkte ik
bij mezelf, met een glimlach op mijn gezicht door de tuin. Ik liep over het -
in het pinksterweekeinde- schoongemaakte dahlialand en kon bijna geen onkruidje
ontdekken. Wat ik wel zag dat waren zo'n 30 á 40 dahlia's met bloemknoppen in.
Ieder jaar neem ik me voor om ze er voortijdig uit te halen om de planten wat
meer te laten "stoelen". Ieder jaar opnieuw doe ik het toch weer niet
omdat ik toch weer vroeg, bloemen wil zien. Als ik ze er uit vroeg uit haal krijg
ik wel meer bloemen en wat bredere planten. Maar dan denl ik bij mijzelf als ik
er niks aan doe heb ik wat vroeger een bloemetje om mee te nemen naar huis en
misschien een 200 tal bloemen minder. Wat maken nou die 200 bloemen uit op een
aantal van zeg eens 1700 planten, dit aantal maal een 15 bloemstelen per plant!
Als u goed kunt hoofdrekenen dan kom ik op een 25500 bloemen over een heel jaar.
Vorig jaar gooide ik ze met kruiwagens tegelijk weg.
Ik las op het internet dat slakken donkerbladige dahlia's
minder lekker vinden. Zelf had ik wat lichte (groene) en donkerbladige dahlia's
staan. De lichtbladigen bij mij is niets aan te zien, maar de donkerbladige, constateert u zelf
maar, wel blijven de donkere meer van luizen en al dat soort spul gevrijwaard, de foto is uit te vergroten:
Op de meest rechtse foto ziet u het eerste dahliabloemetje in de volle grond van
2006. Het bloeide op 11-06-2006.
Even heel iets anders. Weet u wat dit is? U zult dit
waarschijnlijk nog nooit hebben gezien. Dit is een (anti)hagelkanon.
In dit gebouw, een heuse zeecontainer, is apparatuur opgesteld
welke door middel van afgeschoten gassen zodanige schokgolven in luchtlagen
teweeg brengt dat de hagel die in de luchtlagen zit zodanig uit zijn evenwicht
wordt gebracht dat de hagel niet meer als hagel naar beneden komt maar als water
(regen) of natte sneeuw. Hierdoor worden aan de ten velde geteelde
gewassen geen schade toegebracht binnen een straal van 500 meter. Op Zuid Beveland zijn er nu een tiental
geplaatst. Ook in de buurt van ons dorp staan er een paar opgesteld. Dit heeft voor
mij als voordeel dat de buien die vanuit het noorden of vanuit het zuiden komen,
mijn dahlia's nooit zullen bereiken. Dus bij mij is de kans op hagelschade
aanzienlijk afgenomen. Door de golfbewegingen die het apparaat om de 7
seconden teweeg brengt, heeft dit ook nog een gunstige invloed op het onweer.
Hier ziet een afbeelding van de werking van het apparaat.
Kopieer voor een beschrijving de
link: http://www.inopower.be naar uw browser.
De
kans op onweer neemt hierdoor aanzienlijk af binnen een straal van 3 kilometer (
voor de hagel is het effect een straal van 500 meter). De kans op blikseminslag
neemt hierdoor dus aanzienlijk af. Zo ziet u, zo kan een heel dorp meeprofiteren
van de preventiemaatregelen van een paar fruittelers. En die kallen, die nemen
we maar voor lief. Liever een kwartier knallen dan de hagel op mijn dahlia's, of
de bliksem of inductie in de computer. In de nacht van 13 op 14 juni heeft
het behoorlijk gehageld. Rechts van het dorp en links van het dorp heeft het
flink gehageld. Mijn dahlia's zijn ongeschonden de strijd door gekomen. Sommige
mensen vragen mij wel eens "Frans wat vind jij nou van die herrie van die
hagelkanonnen"? Ja ik kan moeilijk zeggen dat ik ze nu hoor. Maar als je
nou kijkt wat een herrie die donder maakt dat is ook nogal heftig of niet soms?
Neem daar bij dat de kans op blikseminslag vermindert en dat, wanneer je in de
"aanvliegroute" zit van de hagelbui, de kans op hagel in je tuin wel
behoorlijk vermindert, dan zeg ik laat ze een keer of 10 per jaar knallen. 1
keer per jaar doen we het zelf toch ook op 31 december? En naast de herrie die
deze aparaten maken, overweeg het volgende eens voor je gaat klagen. Als onze
bazen of de uitkeringsinstanties de salarissen niet omhoog willen of kunnen doen
staan we met tienduizenden op de Dam te protesteren. Nu deze arme fruittelers
tienduizenden investeren om hun inkomen te redden gaan we dan lopen klagen over
dat half uurtje geluidoverlast? Toch niet zeker hé, hoop ik. Je moet er toch
niet aan denken dat je baas aan het eind van de maand zegt tegen je, sorry deze
maand kan ik je geen salaris uitbetalen want de productie was nogal slecht. Zo
is het eigenlijk als je het goed beschouwt in de agrarische sector ook, met dien
verstande dat de ondernemer eerst een heleboel geld investeert en daarna moet
hij tegen zijn vrouw aan het eind van het jaar zeggen: "Sorry vrouw geen
inkomen dit jaar, de productie was nogal slecht"! Laten we een beetje
tolerant zijn ten opzichte van elkaar. (Sorry ik wilde dit even kwijt,
persoonlijk vind ik het namelijk heel erg voor een ondernemer als je zo van de
natuur afhankelijk bent en dat er dan mensen zijn die dit niet begrijpen, ik
vind dat ik dit hier op mijn eigen Fransiaanse wijze uit moet leggen.
Verder naar 17 juni,
de dicht geslipte grond van een paar dagen regen -37 mm water gevallen- maar
eens los gemaakt. Om 8.00 uur begonnen met schoffelen en om 10.30 uur klaar. Dat
was inclusief een half uur koffie drinken en de dakgoot schoonmaken. Dat het er
weer tip top uitzag bewijzen de onderstaande foto's. Vergelijkt u deze eens met
de foto's van een week geleden. Wat een week met regen en zon al kan doen.
Volgende week geven ze weer zon af en dan maar afwachten hoe ze er dan weer voor
staan. Als u goed kijkt op de foto's dan ziet u de eerste bloemetjes staan.
Links het overzicht. Vergelijk met een week geleden en rechts
"bovenop"de rijen genomen ziet u de bloemen en de vele bloemknoppen?
17 juni heb ik al aardappels gerooid. Op dit stukje land kon ik nog wat dahlia's
kwijt. Deze vond ik nog in de schuur, ik had ze in een hoekje neergezet en
eigenlijk vergeten om te planten. Het zijn de 04-77, 18 stuks en Diana's memorie,
deze staan op het kleine stuk grond, dit ligt een 100 meter van het hoofdperceel
vandaan. Zodra deze dahlia's bloeien vind u ze ook terug bij de dahliasoorten.
Aan dit laatste soort zit nog wel een verhaal vast, dat is het volgende. Ik
vertelde de buurman dat ik speciaal voor de buren de dahliasoort Diana had gepland. Vond ik wel
leuk omdat de buurvrouw zo heet. Vandaag vertelde de buurman echter aan mij dat
Diana er vandoor was. Had ik misschien beter Diana's memorie daar kunnen
planten?!?!
23-06-2006 De tuin wat geschoffeld en de eerste bloemetjes
gesneden. Zomaar wat grut voor in een vaasje te zetten. Verder is er eigenlijk niks te beleven of het moet het gaas zijn wat ik over de eerste rijen
hebgespannen. De dahlia's zijn zodanig gegroeid dat dit plotseling de hoogste
tijd was geworden. Uiteraard was ook de hond hierbij weer aanwezig.
De trouwe herder ligt te genieten van het uitstapje van vandaag, rechts kunt u
zien wat er de afgelopen week is gegroeid en wat ik heb gedaan de afgelopen
zaterdagochtend. Het was hoog tijd dat het gaas er over heen ging. Ze zitten nu
- de bloemstelen- op ongeveer 80 centimeter.
29 juni 2006, het kabinet Balkenende II viel. Wist u dat ik nog
bij zijn vader heb gewerkt. Ik ben daar ook eens gevallen, dat was in 1978. Ik
viel plat op mijn rug, van de cabine van de vrachtauto, op de betonnen vloer op
de veiling in Barendrecht. Dit kwam ook door wat instabieligheid van de
materialen waar ik mee werkte, eigenlijk net zo instabiel als...... Ik was daar vrachtwagenchauffeur en kwam heel
veel bij mensen in de agrarische sector, een sector die ik nooit los heb kunnen
laten. Ik vind die sector heel erg leuk. Vandaar ook mijn werk als assurantieadviseur in de
agrarische sector bij een bank.
29 juni dus, op het moment dat dit kabinet viel heb ik nog wat foto's gemaakt
van een paar soorten die ik wel mooi vind.
Klikt u op de foto's met de linkermuisknop dan wordt de foto vergroot en
doet u dit met de rechtermuisknop dan ziet u bij eigenschappen de naam van de
dahlia. Binnenkort zal ik deze ook bij mijn dahliasoorten plaatsen zodat u dan
ook de eigenschappen kunt zien. We moeten echter wel een eindje verder in het
seizoen zijn om de juiste maten en "op de vaas" eigenschappen te
kunnen beoordelen.
Op 1 juli een foto genomen van de toen geldende situatie.
Regelmatig spuiten, om de 5 á 6 weken met Admire is nu noodzakelijk om de
luisvorming tegen te gaan. Deze week heb ik nog wat extra meststof toegevoegd. Dit in combinatie met de regen van de vorige week en de aankomende zomerse
periode van aanstaande week zal er zorg voor dragen dat er volgende week nog
veel meer kleur op de foto zal zitten dan op de eerste foto van 1 juli.
Vandaag dat ik dit schrijf is het 14 juli. Vorige week niets
geschreven. Dit had een aantal redenen. Ten eerste we waren er niet omdat we op
vakantie waren naar Valkenburg want daar was de aankomst van de Tour de France
en daar moet Frans bij aanwezig zijn vind ik. We zijn tijdens onze vakantie ook
nog even langs geweest bij een dahlia kweker in het plaatsje Neeritter in
Limburg. We waren daar te gast bij René van de Vin. René is een dahliakweker
met een 9 ha dahlia's. Hij kweekt ze voor de knol en is hier heel serieus mee
bezig vind ik. We hadden een leuk gesprek over de dahlia's en over en weer
hebben we onder het genot van een kopje koffie de ervaringen met elkaar
uitgewisseld. Hier een foto van het dahlialand van René.
Uiteraard had ik ook nog op het internet gekeken of er nog meer
te beleven was op het dahliagebied in Limburg maar dat viel wel wat tegen. Ik
ontdekte daar nog een vereniging van dahliakwekers in Maastricht. Ik heb hier
ook nog wat foto's gemaakt en heb beloofd om vanuit mijn site een link te maken
naar hun vereniging. Helaas heb ik tot nu toe nog niets van hun gehoord. Desalniettemin
heb ik wel een paar fotootjes van hun volkstuinencomplex. Hier is
ieder lid verplicht om aan de voorzijde -het aanzicht- om daar dahlia's te planten. Achter de dahlia's mag een ieder weten wat ze daar achter gaan telen. De
meesten hebben hier groenten neergezet.
We hebben het in Limburg reuze naar ons zin gehad alleen het was er bloedheet.
Maar we hebben het er graag voor over gehad om dit een keer mee te maken. We
dreven bijna letterlijk ons bed uit. De warmte (en natuurlijk ook de droogte)
slaat nu wel heel hard toe en begint zijn sporen na te laten in de tuin. Dit is
tegelijk de andere reden dat ik er een week uit geweest ben met mijn verhaal. Er
valt gewoon weg tot niets te beleven in de tuin. De bloemen zijn er wel maar ze
groeien niet goed. De bloemen hebben te korte stelen. Normaal snij ik ze met
stelen van 60 cm, maar dat lukt nu gewoon weg niet. Het is nu ook de periode dat
je uit moet kijken met ongedierte. Doordat het nu droog is en veel zon is wordt
het moeilijker om de planten te spuiten tegen ongedierte. Is het namelijk te
droog -je moet spuiten op een vochtig gewas- dan verbrand je de planten. Spuit
je niet, dan komen de luizen, tripsen -ook wel onweersbeestje genoemd, wantsen,
rupsen, spint en slakken (de laatste weer meer in een vochtige periode). De
eerste 3 kun je bestrijden met admire van Bayer, de rupsen met decis, de spint
met Masai*25 en de slakken met escargot (zie hiervoor de andere pagina's van 2004
en 2005. Ik hoorde net van Reinier van den Berg dat het vandaag in heel
Nederland een onbewolkte dag is, dit schijnt uniek te zijn. Het is zelfs zo
helder dat we om 11.00 uur in de ochtend de maan nog kunnen zien staan. Dus het
wordt weer een warm dagje in ons land. Voor vrijdag geven ze wat regen af. Ben
benieuwd welke delen van het land dan weer onder water komen te staan, of
verhagelen. Uiteindelijk is Nederland een land van extremen, dan weken te koud,
aansluitend weken te nat en dan, net als nu, weer al weken te droog. Op
10-09-2006kreeg ik van John Koevoets van de Maastrichtse Dahlia Vereniging nog
een foto toegestuurd van hun open dag. Ook hier kunt u zien dat er in een paar
maanden veel kan veranderen in de dahliatuin.
Wilt u lid worden van de Maastrichtse Dahliavereniging stuur dan een mailtje
naar koevoets@planet.nl
De ontwikkelingen in de dahlia gaan maar door, naast de groene dahlia is er nu
ook de blauwe dahlia. De groene is bij een beroepskweker te bezichtigen en bij
mij. De blauwe voorlopig nog in België klik eens op de foto en de verrassing
zal groot zijn.
De hitte blijft maar doorgaan in 2006. ook voor de week van 23
juli geven ze weer temperaturen af van 30 o C. Regen is er nog steeds niet
gevallen. De planten gaan dood op deze manier. U kunt dat zien op de onderstaande
linker foto.
Op de rechterfoto kunt u het verschil zien, de bloemen zijn verwijderd. Sommige
delen van de planten zijn gewoon weggeschroeid.
De bloemen verwijderen heb ik gedaan om de planten te redden. Nu hoeft de plant alleen maar voedsel op te
nemen voor de plant zelf en hoeft ze geen voedsel aan de bloem te geven. Ik hoop
dat deze snoeiaktie een positief effect heeft op de planten. Op zaterdag 22 juli
heb ik het land bevloeid met een kleine 8.000 liter water. Dit komt neer op een
buitje van 16 mm water. Dit moet genoeg zijn voor een paar dagen. Hieronder een actie
foto van het bevloeien van het land. Dit was tot op heden de enige
mogelijkheid om water bij de dahlia's te krijgen. Het zal toch niet zo worden
als in 1959? Deze week sprak ik een oud baasje hier op het dorp. Hij zei tegen
mij, we zijn er nog niet, dit kan wel eens lang gaan duren. Hij zei, in 1959
regende het zo hard op 30 april dat de straten blank stonden, de volgende bui
viel op 21 oktober 1959.
ANDERS.
Van alle verkeerde dingen leer je. Niet dat ik wat aan de regen
kan doen maar wel aan de vochtigheid van de grond. Daar zijn inmiddels
maatregelen voor getroffen die hun invloed laten gelden in 2007 en verder.
Volgend jaar ga ik later beginnen met stekken, gebleken is dat de stekken iets
te lang waren, andere jaren ging dat goed om in januari te beginnen maar dit
jaar was er veel kou en konden de planten buiten nauwelijks afharden. Ik moest ze
binnen houden en de zon van mei is meestal toch nogal pittig en doordat de
planten echter achter het glas stonden gingen ze hangen door de warmte en moest
ik ze meer water geven dan ze nodig hadden. Dit veroorzaakte een extra groei en
sommige planten begonnen al knollen te vormen. Al met al te lange stekken en
volgens mij kun je beter korten stekken planten want enkele weken na het planten
ging het waaien. U kent het spreekwoord: Hoge dahliastekken vangen veel wind.
Ook ga ik de stekken spuiten met Admire voor ze naar buiten gaan. Ze kunnen dan
gezond en zonder ongedierte aan de groei gaan en in één keer door groeien. Hierdoor
zijn ze volgens mij toch beter bestand tegen de droogte. De insecten
zuigen toch wat vocht uit de plant en waar geen vocht is zullen ze toch sneller
verbranden. Dit was ook bij mij het geval. Door een verkeerde advisering
werd er verkeerd gespoten tegen de spint met het middel wat is gemaakt tegen de
luis. Luizen zaten er niet in de dahlia's wel wat spint en zeker met het warme
weer gaat het extra hard, daar bij opgeteld dat ik geen water had, dat maakt dat
er diverse planten toch aangetast waren. Ik schrijf dit niet op omdat ik hier
trots op ben maar schrijf dit op ter uwer lering en vermaak. Ik heb inmiddels de
middelen tegen de diertjes binnen en tevens een watervoorziening. Ik hoop dat
dit e.e.a nog kan redden. Zoals ik al schreef heb ik de eerste planten half juli
al afgesneden. Ik had dit met alle planten moeten doen. De eerst afgesneden
planten beginnen nu namelijk weer al enkele bloemen te geven.
Hier ziet u ze op een rijtje: vlnr de spint, de trips en
de witte koolvlieg. Achtereenvolgens te bestrijden met Masai*** , Admire en Decis.
Terug naar de bloemen. Zoals Johan Cruijff al
zei, elk nadeel heb zijn voordeel. Omdat er toch minder bloemen waren zijn we,
wederom, lekker een aantal dagen weg geweest,
vandaar dat het even wat rustig was op de site. Uiteraard waren er ook weer
bezoeken aan dahliakwekers. Eerstens waren we bij onze Voorhoutse dahliavriend
Arie Koot. Arie is al jaren dahliakweker en vermeerderaar. Hij is het die me al
heel wat heeft bijgeleerd op het gebied van de dahliakweek. Arie is een echte
rasoptimist en ziet overal het positieve van. Zijn standpunt is: "Wat er
ook gebeurt, op 25 december is het gewoon weer 1ste kerstdag".
Hier staan we bij zijn zaailingen. Het zaad van deze bloemen heeft hij vorig
jaar gewonnen uit zijn in 2005 bloeiende planten. Hij heeft er hier een paar
1000 van. Zelf ben ik trots op het feit dat er in 2007 dahlia's bij Arie zullen
staan waarvan de sporen naar mijn dahliatuin staan. Arie heeft namelijk een paar
dahlia's van mij gekregen waarmee hij dit jaar gaat kruisen. Door selecties
blijven de sterkste planten over. Zo ontstaan er weer nieuwe soorten. Als je dan
geluk hebt als kweker, dan kun je er een paar soorten per jaar kwijt. Als je dan
alles maar dan ook alles laat registreren -hetgeen gepaard gaat met hele hoge
kosten- dan kun je een kwekersrecht aanvragen voor je zelf gekweekte soorten.
Maar sommigen verkopen gewoon het gehele "stockje" voor een bepaalde
prijs. De koper probeert dan deze knollen te vermeerderen en van zijn verkochte
knollen of stekken pakt hij dan zijn gage.
De dahlia op de rechterfoto is zo'n voorbeeld. Ik heb hem hier gezet omdat ik
deze heel erg mooi vind. De foto kunt u uitvergroten door er op te klikken.
Commentaar van Arie: "Dit is nog niet eens een mooie". Inderdaad hij
had gelijk, verderop staan een hele zwik met wel zeer mooie exemplaren. Helaas
het fototoestel lag inmiddels in de auto en zult u zelf even moeten gaan kijken. Tegen de beroepskwekers en handelaren zou ik
zeggen ga eens kijken bij Arie want hij heeft hele mooie handel staan.
Een paar dagen later was ik bij mijn Utrechtse dahliavriend:
mijn steun en toeverlaat Luuk Bouman. Helaas heeft Luuk geen website meer.Luuk heeft
overwegend dezelfde soorten als ik. We hebben er zo ongeveer 120 soorten gemeen.
Daarnaast heeft een ieder nog een flink aantal soorten waarvan de ander denkt,
die zou ik volgend jaar wel eens willen hebben. Dat wordt bij ons dan heel
simpel, want dan ruilen we met elkaar.
Aangekomen op zijn dahliatuin zit hij aan de kant van de sloot, ik dacht nog
even zou hij het niet meer zien zitten? Maar nee hoor, wat hij al op zijn site
schreef: het hengeltje was meegegaan naar het land en zeer ontspannen zat hij
daar te vissen. Zijn dahlia's stonden er keurig bij. In tegenstelling tot mij
had hij wel voldoende water om zijn land te bevloeien. Het schijnt dat ze dit in
Amerika ook zo doen.
Hier ziet u Luuk midden tussen zijn bloemen, ziet u trouwens de grote pijp op de
achtergrond? Dat is de schoorsteen van de D.E., juist ja, de koffie fabriek.
Links ziet u hoe hij zijn bloemen heeft geplant, van laag naar hoog en heel mooi
gezicht al die dahlia's.
De bezoekjes blijven maar door gaan. Op 10-08-2006 naar België
gereden, om precies te zijn naar Lochristi. Ik was daar op bezoek bij Cyrille van
Laere. In het Belgische Lochristi woont in een van de deelgemeenten Cyrille van
Laere. We zijn daar naar toegegaan samen met onze Belgische (iets meer dan
dahlia) vrienden Wim en Mia. Hij woont daar in een pittoresk leuk huisje waar we
ons nog 10 jaar terug waanden. Niks geen computer en moderne apparatuur, maar wel
een zeer rustig baasje op een ietwat verder gevorderde leeftijd. Een heerlijk
rustig optrekje waar we ons al snel thuis voelden. Dit huisje ziet u op de
onderstaande foto's, weggescholen achter, hoe kan het ook anders: De Dahlia's.
Dit is zijn lust en zijn leven en tevens zijn levenswerk. Hij houdt daar hele
boekwerken over bij.
Ik heb Cyrille het afgelopen najaar leren kennen toen hij wat knollen bij mij
kwam betrekken. Hij kwam toen samen met zijn (schoon)neef Wim naar ons toe. Ze
namen toen bij mij wat knollen mee. In het voorjaar zijn zij met z'n drieën terug
gekomen want toen was Mia, de vrouw van Wim, er ook bij. Cyrille heeft toen al
mijn planten waar ik
stekken van had getrokken meegenomen. Ik vind dit wel makkelijk want dan weet
ik een beetje waar de oorsprong van mijn planten ligt. Cyrille houdt enkel de
dubbele maar aan. Ik noem ze met alle respect maar de badmutsen. Dit doe ik niet
omdat ik ze niet mooi vindt, sterker nog ik vind ze schitterend, maar ze zijn zo
groot dat je ze als badmuts kunt gebruiken. Wanneer je ze op je hoofd zet tijdens het douchen
dan wordt je haar in het
geheel niet nat, zo groot zijn ze. De kleinere bloemen geeft hij aan zijn nicht Mia. Op die wijze
heeft hij Mia ook besmet met het dahliavirus want in de schitterend aangelegde
tuin van Wim en Mia is er voor het volgend jaar al ruimte gereserveerd voor 3 rijen dahlia's.
Mia gebruikt deze kleinere bloemen om er bloemstukjes van te maken. Even verder
op deze pagina zal ik u een paar van werkstukjes tonen.
Mensenhoge dahlia's in de tuin van Cyrille. (ligt er aan hoe groot je bent).
Maar de dahlia op de linker foto is toch al gauw in zijn top 1.80 m hoog. Zoals
u ziet is deze van bovenaf niet te fotograferen.
Dat fotograferen van bovenaf lukt beter met de bloemstukjes van Mia, hier toon
ik u er een paar.
Vandaag kreeg ik een mail van iemand die tijd te kort
had,
Jammer dat deze klok niet echt werkt, hij zou u namelijk bij
iedere tik de volgende tekst laten zien:
Ieder een heeft een klok maar niemand heeft meer tijd.
Ik ben maar gauw naar het land gegaan voor ik ook nog tijd
verloor en kan u de volgende dingen rapporteren.
Na alle bezoekje is het weer eens tijd op terug te keren naar
de dahliatuin. Na de door mij veroorzaakte regenbuien en na de periode die
daarna volgende met overdadige regeval varen de dahlia's er wel bij. Jammer dat
het wat te koud was de afgelopen periode maar je hoort mij niet mopperen. Wel
wordt het voor mij spannend of ik op tijd klaar ben voor het clubkampioenschap
en voor het NK. Oordeelt u zelf hoe een tuin in bijna 3 weken kan veranderen.
De linkerfoto kunt u vergelijken met een eerder door mij gepubliceerde foto. De
foto van vandaag is van 19 augustus.
Zo zie je maar weer hoe snel een dahlia zich hersteld. Als ik dit had geweten -dat weet ik weer voor een volgend
jaar- dan had ik ze bijna gelijk met de grond afgemaaid.
Zo zie je maar weer, elk jaar leer je opnieuw. Verder heb ik nog een overzichtsfoto
en heb en foto van de Nene Kazi en de Ludwig Helfert.
Tussendoor heb ik eens een polletje opgezet en ik heb de onderstaande
reskutaten kunnen registreren over hoe wij een boeket moeten samenstellen:
Ik heb op www.zeelanddahlia.nl een poll, zeg maar een soort enquête geplaatst
en deze is ingevuld door 71 mensen waarvoor mijn dank. De uitslag op de vraag
was, ik heb www.zeelanddahlia.nl
bekeken en ik vind dat:
1. 1 bos dahlia's meerkleurig moet zijn 27
(38%)
2. alleen maar 1 soort in moet per bos 11
(15.5%)
3. 1 kleur per bos
6 (8.5%)
4. of alle soorten door elkaar
27 (38%)
Totaal:
71 (100%)
Vandaag, 27 augustus rustig aan gedaan. Dit heeft de volgende reden op de
foto ziet u twee bijtjes, oh, wat schattig zult u zeggen, volgens mij zijn het
trouwens wespen. Ze hadden mij voor de verandering maar eens geprikt. In eerste
instantie niets aan de hand maar 's nacht werd ik wakker en bekeek mijn hand
eens en deze was behoorlijk blauw. Zo blauw ben ik in mijn jeugd nog nooit
geweest. Toch maar met spoed naar de medische zorg gereden en snel wist ik al
dat er een ontsteking was. Na enige toediening van wat antibiotica en wat andere
pepmiddelen was ik weer de oude. Maar ja dan is je vrije dag en je weekend weer
wel voorbij. Ik wil maar aangeven; kijk er mee uit!!
Hier enkele boosdoeners. Rechts hoe het kan veranderen in een paar weken
tijd. Over 2 weken volop bloemen!
Ook de entree is al zodanig gewijzigd dat ik hier ook weer maar eens een plaatje
van neerzet. En ook de 2de tuin is volop in de groei gegaan alhoewel deze het er
heel wat beter vanaf heeft gebracht tijdens de droge periode. Bij de zaailingen
heb ik inmiddels al heel wat niet interresante soortjes er van tussen uit
gehaald. Hierdoor krijgen de anderen weer wat lucht om door te groeien. Ik heb
hier tussen al een paar leuke soortjes gezien.
Hier nog even een primeurtje. Deze dahlia, die vorige week nog Ariko 16-01
heette, is afgelopen vrijdag op de trouwdag van Nathalie Koot gedoopt. Nathalie
is een dochter van Arie en Rita Koot. De dahlia kreeg de naam "Nathalie's
wedding". Hier een afbeelding van Nathalie's wedding op het land en na de
doop.
Zachtjes aan begin ik het idee te krijgen dat de pagina wat te zwaar belast
gaat worden. Ondanks de pech die er kwam dit jaar door de droogte komt er nog
een mooie periode aan. Half september staat de tuin vol met bloemen. Dit houdt
in dat er nog heel veel foto's zullen gaan komen. Ook ben ik nog bij diverse
personen op bezoek geweest. Ook ligt het nog in de lijn der verwachting dat ik
nog diverse kwekers zal bezoeken dit jaar en lukt het dit jaar niet dan hoop ik
daar volgend jaar nog naar toe te gaan. Er liggen op dit moment, naar aanleiding
van dahlialiefhebbers die mijn site hebben bezocht, nog een zevental
uitnodigingen op mijn bureau. Volgend jaar - ijs en weder en een goede
gezondheid dienende- zal ik deze mensen gaan bezoeken. De uitnodigingen ontstaan
meestal uit het feit dat ik tijdens mijn bezoekjes wat foto's maak. Ik wil u
hier ook van mee laten genieten. Dus ben ik een nieuwe pagina aan het maken. De
naam is dezelfde als deze pagina maar dan noem ik hem dahlias op z'n frans2006
vervolg.
Gaat u mee naar de vervolgpagina? Even drukken op de button aan de
linkerzijde op dahlia's 2006-2
Dit blijft het laatste onderdeel van deze pagina. De reden? Ik
vind het gewoon heel erg mooi. In Nederland zeggen ze altijd: lest best! Hier de
uitsmijter van 2006: enkele mooie zaailingen vergeet vooral niet te vergroten.
Deze zijn mijn wens voor het komende jaar.
